woensdag 10 juni 2015

Donderdag 8 juni

Vandaag was Jet erg verrast. Ze kreeg een boek binnen van Nina George. Hotel aan het einde van de wereld.
Zo goed als nieuw. Ze was er meteen in begonnen en het pakte haar meteen, net zoals de boekenapotheek aan de Seine. Het deed haar goed. Het leven werd opeens opnieuw zo licht. Een nieuw maatje in huis over 4 weken, fijne boeken om haar heen en zoveel leuke mensen die met haar meeleven.
Kling klang, de bel van de voordeur klingelde. Niet te geloven, daar kwam een klein zwart labradortje naar binnen met een jongen die hem stevig vast hield. Het was duidelijk dat het kleine hondje de baas was. Hij trok als een wildeman om snel vooruit te komen. ' dag mevrouw, mag ik al binnen komen, mijn moeder komt ook zo, maar die moest nog even bij de slager zijn en Storm mag daar niet binnen. "
" ja gezellig. Kom binnen Storm en hoe heet jij dan? Erik ' zei de jongen. " nou Erik , kom gezellig bij me aan tafel ziten, dan geef ik jullie alletwee iets te drinken."
De jongen was wat onhandig in zijn doen en laten, maar dol op de hond. 
Na een poosje kwam ook de moeder van de jongen binnen. Ze straalde van oor tot oor wanneer ze naar de kleine hond keek. " Ook een kop thee of koffie?", vroeg Jet. " Ja heerlijk, mijn naam is Marian, . Wat een gezellige winkel is dit. Sorry dat ik hier nog nooit eerder geweest ben. Ik lees niet zoveel. " zei de vrouw. " Geeft helemaal niet. Wat een dot van een hond hebt u daar. Ja, ik ben er reuze blij mee en mijn zoon ook. Ik ben niet echt een honden liefhebber, maar mijn zoon wilde al zijn hele leven een. Nu is hij er, en ik ben er gek op. Had het veel eerder moeten doen. We wandelen en fietsen binnenkort, wanneer de fietskar er is. Het is zo leuk". Mijn zoon kust hem de hele dag. Jet had er haar aardigheid in. Is hij al naar de puppycursus geweest.? " vroeg Jet. " nou, daar is het niet van gekomen en nu wilde ik me aanmelden en nu ben ik te laat , want ze vinden dit geen pupje meer. " " Het is wel heel tevallig " en Jet vertelde dat haar lieve Jasper onlangs gestorven was en dat er nu een nieuwe jonge pup in huis kwam met de naam Bram. Ze spraken af om samen naar de puppy cursus te gaan en wanneer Storm niet mee mocht doen dan gingen ze samen oefenen. De vrouw ging met een boek over de opvoeding van jachthonden naar huis en zoonlief ging weer met Storm de deur uit.
Leuk, nu kon ze met iemand anders samen gaan, dat was gezellig en Bram had al gelijk een vriendje.
Het viel Jet zwaar om zo lang nog op Bram te wachten. Het verdriet over Jasper werd ook weer sterker. " Kom op Jet", srak ze zich vermanend toe, stel je niet aan. Er is nog zoveel te doen voordat de hond komt," Jet moest haar huis nog een beetje ' puppyproof' maken. Kabels weg werken, boeken van tafel, gladde vloer bedekken met een kleed en hier in de winkel , nee, hier moest het maar zo blijven. Ze was er altijd bij, dus gewoon een beetje opletten. Grisou zou er geen probleem mee hebben.

Kling klang, Jet keek naar de deur. Nee maar, daar hebben we Jolanda. Jolanda woonde vlak bij haar en ze wandelde altijd met 3 honden. De oudste hond Fanny stierf 5 uur na Jasper. 
De hond daar onder was Kelsey en zij was 12 jaar. Een half jaar jonger dan Jasper, maar zag er uit als een jonge hond.Gedroeg zich ook zo. Erg zenuwachtig en aanhankelijk, maar bang voor alles.Dan was er nog Daisy, een klein wit hondje van 3 jaar. Jolanda had sinds 10 jaar de ziekte MS. Maar ze scharrelde gewoon verder. Ze woonde alleen met haar papegaaien en honden en katten. Het lukte haar gewoon. Altijd keek ze blij en zuurde nergens over. 
" wat gezellig dat je even binnen wipt Jolanda. " " ja, Jet ik wilde weten wanneer je hondje komt en hoe het heet enz. " Jet vertelde het haar. Ze haalden nog wat oude koeien uit de sloot over de tijd dat de honden en zijzelf nog jong waren. 
Jolanda wilde dolgraag op Brammetje passen wanneer wij naar de avond van dhr . Oosterling gingen .
Dat is heerlijk, zei Jet. Wanneer jij dat dan nog wilt tegen die tijd , dan breng ik hem die avond . " 
En zo draaide alles opeens om de kleine Bram terwijl hij nog gezellig bij zijn moeder en oma woonde. 
Wat zou ze toch zonder hond moeten, ze zou altijd weg kunnen, maar dat was het toch ook niet. De kapster had ook al aangeboden dat ze dolgraag op kleine Bram wilde passen wanneer ze eens een weekend weg wilde. Ze zou het heerlijk vinden, zei ze er nog bij.
" Zo, nu aan de slag Jet" , sprak ze zich zelf toe, nu even met de stofzuiger er doorheen en er moeten nog wat boeken gesorteerd worden. 
Nog 2 weken en het was zo ver. Het werd vast een trouwe lieve viervoeter.