donderdag 12 maart 2015

Donderdag 12 maart.

Kling klang. Met een hand opent Jet de deur en met de andere hand heeft ze een tas met boeken. Gekregen van Chantal die opruiming hield. Ze wilde de kamer veranderen , maar er waren te veel boeken. ' ik neem ze wel mee onderweg naar de winkel' had ze gezegd. Chantal stond vanmorgen al strijdlustig in de deuropening. Meubels op de gang, dozen bij de deur. ' Oei Chantal. Ik ben te voet. Kan geen dozen meenemen. ' Nee Jet, alleen deze in de tas maar. De andere gaan strak terug in de kast. Ik heb een nieuwe bank besteld. Karel is er niet weg van. Te groot zegt hij, maar hij was er zelf bij. En nu verzetten we alles en dan zal hij prachtig staan.
En nu stond ze in de winkel met een nieuwe lading boeken. Geen idee wat erin zit. Maar eerst de kat en dan de koffie. Dan kijken we verder. De fotoshoot gisteren was leuk geweest. Een vrolijk kindje , dus dat is al heerlijk om te fotograferen.
Terwijl de koffie stond te pruttelen werden de boeken uitgepakt. Wel mooie boeken. Straks eens een plekje geven.
Kling klang, Magda met de kranten en Marleen stonden samen bij de deur. Buurvrouw Marleen kwam ook een bakje doen. 'Mooi weer he. Je kan best al een tafeltje buiten zetten Jet, zullen we dat zo even doen? Kan ik je mooi bij helpen.' 'Goed idee Marleen. Ondertussen had Magda al koffie ingeschonken voor iedereen. Grisou sprong deze keer bij Marleen op schoot. Die zal het nodig hebben,'Alles goed Marleen, hoe is het met je moeder? 'Marleen begon al meteen te steigeren. 'Nou , ik wacht al maanden op een kans dat mijn moeder terug mag hier naar het verzorgingshuis. Er zou een plekje zijn, maar ik weet nu nog niets. Marleen haar moeder zat eerst hier vlakbij in het verzorgingshuis. Wegens de verbouwing moest ze tijdelijk naar een ander huis dat 10 Km verder ligt. Maar  de verbouwing is al 2 jaar klaar en moeder is nog steeds niet hier .'Kom op, heb nog wat geduld.Terwijl ik even mijn mail nakijk zie ik staan: Jet, proficiat. Je verhaal staat op www.drijfhout.be
'Oh, 'jongens .....kijk nou. Mijn verhaal is gekozen om op drijfhout te staan. Hoe is het mogelijk. In Oostende.




'Wouw....dat is leuk' riep Magda. Super. Nu nog een leuke foto erbij.'
Kom , neem allemaal een stuk taart. Gisteren nog gebakken. Dit moeten we vieren.' zei ik blij.
Marleen nam ook een lekker stuk van de taart. Daarna droegen we met z'n allen de tafel en 3 stoeltjes naar buiten. Wat boeken op tafel en met de jas aan in het zonnetje heerlijk nog wat na kletsen. 'De zon zal ons goed doen, , zei Magda. Na een half uurtje zat het er weer op.  Jongens , ik moet er vandoor. Geniet nog maar van het succes dat je hebt. Doei, tot morgen. 'Ja, ik zal ook maar eens gaan. Moet vandaag nog werken. Tot ziens Jet'. 'Tot ziens Marleen'
Ik bleef nog even staren naar mijn telefoon met het wonderlijke nieuws erop. Dat is heerlijk nieuws.
Maar nu gewoon weer aan de slag. Daar kwam een man aanlopen, die vast even naar binnen wil. Ik liep naar binnen en de man volgde. Hij zei goedendag en keek even rond. 'Kan ik u wegwijs maken?' vroeg ik hem. 'Zoekt u iets speciaals?'. De man aarzelde. Ja weet u, ik denk dat ik een burn-out heb. De dokter denkt dat vooral. En nu dacht ik daar eens iets aan te doen. Hebt u een optimistisch boek daarover. Het moet lichtvoetig zijn , want iets anders gaat er nu niet in. "Ik heb zeker iets voor u", zei ik . 'Gaat u even hier zitten. Deze makkelijke fauteuil staat er al vlak bij. 'Kijk eens. Ik heb hier 'Niet morgen maar nu', van Dr. Dyer. Het is vrolijk, het is raak en u zult een heel andere kijk op u zelf krijgen. De man nam het boek en begon te lezen. Ik ging verder met het sorteren van de boeken. Na een half uurtje stond de man op en  het boek had hij in zijn hand. 'Ik neem het. Het spreekt mij erg aan. 'Dat is fijn en wanneer u er baat bij heeft heb ik ook nog 3 vervolg boeken.' De man betaalde en vertrok weer.Zo, die zal vast weer een beetje kunnen lachen straks. Mij hadden die boeken zo geholpen. Jasper kwam uit zijn mand en liep naar buiten. Ik zette zijn mand in het zonnetje naast de tafel en meneer ging er gelijk liggen. Prima. Wat een dag.

 http://www.drijfhout.be