woensdag 10 februari 2016

Bijna Valentijn

Oh oh, mompelde Jet, terwijl ze Bram binnen liet, en hem meteen een handdoek over zijn rug liet vallen voordat hij zich zou uitschudden. Wat een water. Het regen de nu al weken maar de laatste 4 dagen constant. Het natuurgebied stond al zo onder water dat er geen doorkomen meer aan was.
De laatste tijd, of eigenlijk sinds 1 januari wandelde ze met haar vriendin Trees weer iedere middag. Er was bijna 2 jaar overheen gegaan dat ze met elkaar wandeleden, maar de draad was weer opgepakt. Zij had ook 2 labradors. Ze waren 9 en 13 jaar. Niet bepaald ouwetjes.
Gisteren waren ze naar het bos geweest en daar had Bram kennis gemaakt met 3 Rhodesian ridgebacks. Nou Bram werd behoorlijk opgejaagd. Het was speels, dat wel, maar hij moest zich toch schrap zetten en ook keihard rennen. Bram genoot maar had ook wel enkele benauwde momenten, wanneer het te fel werd. Gelukkig hadden ze een verstandig baasje en greep ze tijdig in wanneer het te snel ging.
Vandaag waren het 2 labradors die hem bijna het kanaal deden inrollen.

 
Maar Bram voelde zich stoer maar wist niet goed wat er van hem verlangt werd. De 2 vuilnisbakken labradors joegen met zijn tweeën op hem, hij struikelde en rolde zo de steile helling af het water in. Maar hij herstelde  zich en vloog de helling weer op. Ik floot naar hem en hij kwam naar mij toe. Ik deed hem snel aan de riem en de oude baas, van wie de honden waren , deed gelukkig hetzelfde. Dat had hij iets eerder moeten doen.




 
Nu eerst eens even een lekkere kop thee. Bram sukkelde meteen in slaap . Er lag een stapeltje boeken op tafel welke ze zelf nog moest lezen. 



Dit boek is geweldig leuk. Wanneer je wat over Engeland wil weten dan verteld Bill er zeer humoristisch over.
Veel tijd om te lezen was er niet .
Bram zijn wandelingen maakten de dagen kort. De boekenwinkel was ook gesloten van 13 tot 15 uur. Dat kon niet anders. 
Bram is gisteren met een roos gefotografeerd , maar dit wordt herhaald in de kleine fotostudio. Enkele leuke Valentijn foto's zijn nooit weg. Zo de thee was klaar. Ze was voor de verandering eens even alleen. Dat kwam goed uit. Ze pakte meteen haar boek even op toen ze aan haar thee begon
 
.




maandag 30 november 2015

007 my name is Bond

Jeetje, wat gaat de tijd toch snel mompelde Jet onder het stofzuigen. ," Nou Bram, wat een troep heb je gemaakt met dat blokje hout," " Tegen wie heb je het ? Wat is het hier gezellig !" Marleen was binnen gekomen . "Kom binnen , gezellig . Nee Bram , niet springen. Ga zitten. Ik had net een pot thee gezet. En ik was bezig aan de kerstkaartjes. Oh Ja,'" zei Marleen. Mag ik ze zien? Tuurlijk . Kijk maar.

Oh....wat staat hij er mooi op. Heb jij die in je studio genomen! En bleef hij zo braaf zitten? Ja, hij was echt braaf. Weet je nog dat hier een Engelse dame was in de zomer! Daar Facebook ik mee en die vond het net James Bond. Ja, klopt , zei Marleen. De deurbel ging in Marga kwam binnen met de kranten. Wouw, hee Bram, een echte gentleman. Ook een kop thee Magda? Ja, graag. Ik krijg hier al echt een Kerst gevoel. Dat had ik nog niet door al die nare dingen in Parijs en alle vluchtelingen die op drift zijn. Ja, ik heb dat ook , zei Jet. Er is zo veel narigheid op de wereld. Ik ben blij dat Bram mijn gedachten goed verzet. Kijk, hij heeft ook nog een beker gewonnen 2 weken geleden . Wedstrijdje op school.


Zo, wat leuk. Hij is goed he, ons Brammetje. 
Heb je het gehoord Jet dat er een film gemaakt is van het boek " Publieke werken " ! Ja, leuk ! Ga ik zeker naar kijken. Weet je wat, zei Marleen, wanneer de thee op is ga ik je een beetje helpen met de Kerstversiering Jet. Ik heb toch vrij vandaag en niet veel anders te doen. Sorry dames, zei Magda. Ik moet er weer vandoor. Heb nog niet alle kranten rond gebracht. Oh, wacht even Magda. Ik heb Emagine van John Lennon geoefend op de piano. Kwam door die man die dat nummer speelde na de aanslag op Bataplan in Parijs. Luister en huiver. En toen klonken de prachtige klanken van dat mooie nummer door de boekenwinkel. Tot halverwege..... Ben nog niet helemaal rond. Prachtig , de 2 dames applaudisseerden en Magda vertrok. De winkel zag er tegen de avond heel sfeervol uit. Er waren tussendoor nog enkele mensen gekomen. Er was veel gekletst en ook nog veel opde piano gespeeld. Zelfst door Bram.

zaterdag 14 november 2015

Connie Palmen op literaire avond in Porgy en Bess

En ....hoe was het gisteren ?" riep Marga achter een stapel kranten vandaan, die ze net aan het ordenen was. Goed, heel leuk zei Jet, ze pakte 2 kopjes om Marga en haarzelf van koffie te voorzien.

Ze was heerlijk aan het vertellen over schrijvers. Ze was daar om haar boek" jij zegt het" te promoten. Het boek gaat over Ted Hughes en Sylvia Plath. Dit was het beroemste liefdespaar uit de moderne literatuur. In haar roman geeft Conie Ted Hughes een stem. De man is na de zelfmoord van zijn vrouw als een Judas neergezet. Hij had een affaire  met een andere vrouw .Dit zeer kort door de bocht gezegd natuurlijk."
" Wat vertelde ze over schrijvers? , vroeg Magda , die haar koffie pakte en aan de grote tafel ging zitten. " Ja, ze vertelde dat je pas schrijven kunt wanneer je je eigen 'ik' gevonden hebt. Dat je gewend bent iedereen te pleasen maar dat je ook eens je eigen mening moet durven zeggen, dat je ' nee' moet durven zeggen, al betekent dat een breuk met enkelen.
Ben je zelf en durf je te uiten ,dat was wat ze vertelde. Natuurlijk weet je dat wel, maar het is goed omdat voor ogen te houden Best. Moeilijk " zei Magda. Zou ik niet kunnen". 
Hee, waar is Brammetje. Ha ha, hier in zijn mand. Je ziet hem bijna niet , zo zwart is hij. Hij is aan zijn tukje toe na de wandeling in het bos. 
Over 1 week heeft hij een wedstrijdje op school en 3 dagen later examen. Dan hebben we enkele maanden vrij. " vertelde Jet. 
Bram die zijn naam hoorde stond kwispelend op. Misschien viel er wel iets van de tafel. " Dag jongen, je bent al een grote vent hoor. Bram kroop op Magda haar schoot om haar te kussen. 
" Nee Bram, laag blijven", zei Jet vriendelijk tegen de jonge labrador. " Het is geen probleem , hij kent zijn commando's. Iedere dag oefenen we even. Maar het is fijn dat we even rust hebben in deze korte donkere dagen. Ik rij niet graag in het donker meer. " Heb je een boek gekocht Jet? " " Ja, het is goed en mooi geschreven, maar ik ben nog maar aan het begin. 
" Ok, dan weet ik wat ik over een poosje moet komen halen, " zei Magda. " Jet, ik moet er weer vandoor. Ik zie je morgen weer. Kom hier Bram, krijg je een zoen. Vergeet je kranten niet Magda. Tot morgen."



woensdag 16 september 2015

Naar arthur Japin

Jet was alweer in haar oude ritme. Ze liep wel veel meer dan anders en af en toe overviel haar de slaap. Altijd vroeg op en opletten wat hij deed.
Nu was hij puppy af en een echte puber.
Maar bovenal lief. De puppycursus goed doorlopen. Beste van de klas nog wel.
Ook had Jolanda woord gehouden en was reuze blij wanneer Bram een paar uurtjes bij haar was.
Vandaag zou ze naar de lezing van Arthur Japin gaan die over zijn laatste boek "de Gevleugelde"zou vertellen.
Ze had de hele dag veel geloop gehad en ze was van plan de boel dicht te maken tegen half 5. Vlug eten en Bram afgeven bij Jolanda en dan heerlijk rustig luisteren naar de rustige stem van Japin.
Ze was vroeg en er was nog niemand. Dan maar een kopje koffie aan de bar. Na 20 min. druppelde de eerste vrouwen naar binnen. Het waren voor 99 % vrouwen. Maar het zat stampvol tegen 20.00 uur.
Er werd ook nog stil gestaan bij de zelfmoord van Joost Zwagerman. Maar het was gezellig en het boek boeiend. Dus tegen 21.00 uur stond ze in de rij voor een gesigneerd boek.
Even een leuk gezicht trekken voor een foto.
Dan na de pauze nog een half uurtje vragen beantwoorden en dan om 22.00 uur was het afgelopen.
Mooi boek over een uitvinder die vliegtuigen bouwde.
Bram was ondertussen Jolanda aan het testen op haar geduld. Ze moet erg om Bram lachen. "ik moet streng zijn onder de wandeling, want opeens gaan ze met elkaar pelen en de riemen gaan door elkaar, ze vliegen van links naar rechts, maar ik moet er dan ook zo om lachen.
Alles goed afgelopen dus. Dan vlug onder de wol, want ze was bekaf.

zaterdag 11 juli 2015

Bram is thuis

Het was een leuke maar slopende week geweest voor Jet. Ze had de boekenwinkel gesloten gehouden om Bram te laten wennen aan haar huis en tuin. Het was zo'n lief klein hondje. Ze had nu wel een chronisch slaap tekort . Toch was hij heel braaf in de mand naast haar bed gaan slapen. Hij gaf geen kik. Maar hij moest nog veel plassen, dus om 4.30 u liep je samen door de tuin. Dan had hij geen zin meer in slapen en zaten ze samen op een bankje in de tuin.Hij is dol op water ener waren bakjes genoeg waar hij af en toe eens in kon springen. Van de vijver was hij gelukkig een beetje bang en bleef uit de buurt, maar dat was nu ook al veranderd. Hij wilde zijn angst overwinnen en hing gevaarlijk over de rand. Stel je voordat je even niet keek ..... Nee, daar kwam dit weekend nog een stevig gaas rond.
Maar nu liep hij dapper aan zijn riempje naast haar en stapte voor de eerste keer haar winkeltje binnnen. De kat had hij al eens gezien thuis. Maar in de winkel was hij nog nooeit geweest. Er stond een bench klaar en een wat speeltjes, water en een mand.ze waren nog niet binnen of Marga kwam toevallig binnen met de kranten.
' Hallo Jet, laat me eens kennismaken met Brammetje. Hallo jongen, wouw, wat ben jij een mooie jongen. En zo zacht. Mag ik hem even oppakken Jet, even voelen hoe zwaar hij is. ' Marga liep met hem langs de boeken en kuste hem zachtje op zijn kopje.? ' Wat een schat is het Jet. En zo prachtig. Oh, jij ziet er nog slaperig uit ! Hoe ging het. ? ' Jet vertelde net aan Magda het verloop van de afgelopen week, toen Marleen binnen kwam. Ze besloten even koffie te drinken samen en te genieten van de kleine Bram en dan zouden ze haar en Bram met rust laten. Bram vond het allemaal prima en ging uit zichzelf al in de bench liggen om even de ogen te sluiten.

woensdag 10 juni 2015

Donderdag 8 juni

Vandaag was Jet erg verrast. Ze kreeg een boek binnen van Nina George. Hotel aan het einde van de wereld.
Zo goed als nieuw. Ze was er meteen in begonnen en het pakte haar meteen, net zoals de boekenapotheek aan de Seine. Het deed haar goed. Het leven werd opeens opnieuw zo licht. Een nieuw maatje in huis over 4 weken, fijne boeken om haar heen en zoveel leuke mensen die met haar meeleven.
Kling klang, de bel van de voordeur klingelde. Niet te geloven, daar kwam een klein zwart labradortje naar binnen met een jongen die hem stevig vast hield. Het was duidelijk dat het kleine hondje de baas was. Hij trok als een wildeman om snel vooruit te komen. ' dag mevrouw, mag ik al binnen komen, mijn moeder komt ook zo, maar die moest nog even bij de slager zijn en Storm mag daar niet binnen. "
" ja gezellig. Kom binnen Storm en hoe heet jij dan? Erik ' zei de jongen. " nou Erik , kom gezellig bij me aan tafel ziten, dan geef ik jullie alletwee iets te drinken."
De jongen was wat onhandig in zijn doen en laten, maar dol op de hond. 
Na een poosje kwam ook de moeder van de jongen binnen. Ze straalde van oor tot oor wanneer ze naar de kleine hond keek. " Ook een kop thee of koffie?", vroeg Jet. " Ja heerlijk, mijn naam is Marian, . Wat een gezellige winkel is dit. Sorry dat ik hier nog nooit eerder geweest ben. Ik lees niet zoveel. " zei de vrouw. " Geeft helemaal niet. Wat een dot van een hond hebt u daar. Ja, ik ben er reuze blij mee en mijn zoon ook. Ik ben niet echt een honden liefhebber, maar mijn zoon wilde al zijn hele leven een. Nu is hij er, en ik ben er gek op. Had het veel eerder moeten doen. We wandelen en fietsen binnenkort, wanneer de fietskar er is. Het is zo leuk". Mijn zoon kust hem de hele dag. Jet had er haar aardigheid in. Is hij al naar de puppycursus geweest.? " vroeg Jet. " nou, daar is het niet van gekomen en nu wilde ik me aanmelden en nu ben ik te laat , want ze vinden dit geen pupje meer. " " Het is wel heel tevallig " en Jet vertelde dat haar lieve Jasper onlangs gestorven was en dat er nu een nieuwe jonge pup in huis kwam met de naam Bram. Ze spraken af om samen naar de puppy cursus te gaan en wanneer Storm niet mee mocht doen dan gingen ze samen oefenen. De vrouw ging met een boek over de opvoeding van jachthonden naar huis en zoonlief ging weer met Storm de deur uit.
Leuk, nu kon ze met iemand anders samen gaan, dat was gezellig en Bram had al gelijk een vriendje.
Het viel Jet zwaar om zo lang nog op Bram te wachten. Het verdriet over Jasper werd ook weer sterker. " Kom op Jet", srak ze zich vermanend toe, stel je niet aan. Er is nog zoveel te doen voordat de hond komt," Jet moest haar huis nog een beetje ' puppyproof' maken. Kabels weg werken, boeken van tafel, gladde vloer bedekken met een kleed en hier in de winkel , nee, hier moest het maar zo blijven. Ze was er altijd bij, dus gewoon een beetje opletten. Grisou zou er geen probleem mee hebben.

Kling klang, Jet keek naar de deur. Nee maar, daar hebben we Jolanda. Jolanda woonde vlak bij haar en ze wandelde altijd met 3 honden. De oudste hond Fanny stierf 5 uur na Jasper. 
De hond daar onder was Kelsey en zij was 12 jaar. Een half jaar jonger dan Jasper, maar zag er uit als een jonge hond.Gedroeg zich ook zo. Erg zenuwachtig en aanhankelijk, maar bang voor alles.Dan was er nog Daisy, een klein wit hondje van 3 jaar. Jolanda had sinds 10 jaar de ziekte MS. Maar ze scharrelde gewoon verder. Ze woonde alleen met haar papegaaien en honden en katten. Het lukte haar gewoon. Altijd keek ze blij en zuurde nergens over. 
" wat gezellig dat je even binnen wipt Jolanda. " " ja, Jet ik wilde weten wanneer je hondje komt en hoe het heet enz. " Jet vertelde het haar. Ze haalden nog wat oude koeien uit de sloot over de tijd dat de honden en zijzelf nog jong waren. 
Jolanda wilde dolgraag op Brammetje passen wanneer wij naar de avond van dhr . Oosterling gingen .
Dat is heerlijk, zei Jet. Wanneer jij dat dan nog wilt tegen die tijd , dan breng ik hem die avond . " 
En zo draaide alles opeens om de kleine Bram terwijl hij nog gezellig bij zijn moeder en oma woonde. 
Wat zou ze toch zonder hond moeten, ze zou altijd weg kunnen, maar dat was het toch ook niet. De kapster had ook al aangeboden dat ze dolgraag op kleine Bram wilde passen wanneer ze eens een weekend weg wilde. Ze zou het heerlijk vinden, zei ze er nog bij.
" Zo, nu aan de slag Jet" , sprak ze zich zelf toe, nu even met de stofzuiger er doorheen en er moeten nog wat boeken gesorteerd worden. 
Nog 2 weken en het was zo ver. Het werd vast een trouwe lieve viervoeter.


zaterdag 6 juni 2015

Zaterdag 6 juni.



Wat een heerlijke dag , dacht Jet. Gisteren was het erg warm geweest. Zomaar in eens 30 graden terwijl je de kachel nog aan had. Was wel erg gezellig geweest. Buiten onder de parasol werd er gezellig gekletst over boeken.over honden, over het ouder worden. Er werd gelachen, veel water gedronken en ook werd er af en toe een traantje weggepinkt. Jet was nl naar een hondje gaan kijken en ze had Anna meegenomen. Het was een leuk dagje geweest en ook waren ze nog naar het Kruller Muller museum geweest. Het was van Goch wat er hoofdzakelijk hing.
De vrouw van de jonge hondjes vond dat Jet er een mocht kopen.Leeftijd vond ze niet belangrijk maar wel of je naar de jachttraining zou gaan, om toch actief met je hond bezig te zijn. Nou, gisteren was daar nogal wat commentaar op, maar Jet begreep het wel. Ze was met Jasper ook naar de jachttraining geweest, omdat Jasper ieder dood konijn dat hij vond opat. Dat liep de spuigaten uit. Ze dacht dat ze hem wel kon leren om het dode dier aan haar te geven.
Daar werd dan weer hartelijk om gelachen daar buiten onder de parasol. Jet vertelde dat Jasper eindelijk aan de beurt was. 

Er waren veel te veel honden op die club . 
Jasper raakte uit zijn concentratie en wist eigenlijk niet meer waarvoor hij daar was. Er zaten zoveel leuke teefjes voor en achter hem. Hij had al tijdens het achtjes lopen aan de voet aan een stuk door achterste voren gelopen. De trainer ergerde zich dood daaraan. Hij riep naar Jet dat ze de hond een ruk moest geven zodat hij gewoon naar voren zou kijken. " nou, ik zei nog tegen die man dat dat echt niet ging lukken. Zolang er een teefje achter hem loopt zal hij wachten totdat ze voorbij loopt. En toen werd de man ongeduldig en pakte de riem uit mijn handen en gaf een enorme ruk aan de riem. Je hoorde de rug van de man kraken, maar Japer met zijn 52 Kg had niets gevoeld. " 
Maar nu zou hij het gaan maken. Hij moest over het kanaal zwemmen en daar een dummy zoeken en terug zwemmen. Dat hadden Jet en Jasper al zo vaak gedaan. Nu zou Jasper de man eens wat laten zien, verteldé Jet vol overgave. Daar ging hij.....als een speer vloog hij het water over en in een tel had hij de dummy te pakken. Daar kwam hij al terug, ja, hij was er bijna.....kom Jasper apport. Maar opeens keek Jasper naar het ontvangstcommite en zag al de honden op hem wachten. Nee dat nooit, moet hij gedacht hebben, en hij maakt een bocht , zwemt het kanaal af en verdwijnt in de bossen met dummy. 
De trainer zag rood van ergernis. Jasper had ook al bij het apporteren na het schot de prachtige dummy, een houtblok vol met fazantenveren mee het bos in genomen en totaal vernietgd. Hij dacht dat het eetbaar was. Dit was na 5 avonden jachttraining de druppel. Ik wilde de trainer niet langer ergeren en we zijn met opgeheven hoofd vertrokken. " Jet vertelde het met een lach en een traan. Iedereen lag dubbel. ".
"Maar hij wist alles. We deden die spelletjes iedere dag, maar nooit met andere honden erbij. En ook nooit met zo'n mooie dummy. Maar, we hebben besloten dat er weer een pupje komen gaat. Zijn naam zal Bram zijn . Brammetje voor vrienden. " Gejuig onder de parasol. Goed zo Jet, zeiden de Hoenderdossen, die ook weer eens gezellig tussen de boeken wilde snuffelen. Wim vond het enig en kon niet wachten om Bram te ontmoeten. Marleen was ook in de wolken en Anna en haar moeder , die het al wisten , konden het ook niet afwachten. Er werd nog een fles wijn opengemaakt en zo ging die warme vrijdag gezellig om.
Nu voelde alles in de winkel weer veel beter. Grisou voelde het verschil ook en kwam veel kopjes geven. De boeken roken weer zoals vanouds. 
Jasper zou altijd een grote plek in haar hart houden, maar het jonge vrolijke hondje zou weer leven brengen in haar leven. Nu ging ze een mooie foto van Jasper afdrukken en in een lijstje doen.Hij zou een mooie plaats bij de grote tafel krijgen.

In English.

 
“What a beautiful day”, thought Jet. It had been really warm yesterday. 30 degrees was like being in an oven? It had been really cozy. Outside, under the parasol, the talk was about dogs, getting older and reading books. There was laughter, lots of drinking water and occasionally the wiping away of a tear. Jet was going to look at a dog and she took Anna with her. It was a fun day and she had not been to the Kruller Muller Museum before. It was mainly Van Gogh.

 

The breeder of the puppies found one that Jet could buy. Her age was not important to the breeder. only that Jet was fit enough to do the hunting training with the dog. Well, yesterday there was quite a lot of talk about that but Jet understood that. She had been to hunting training with Jasper because he ate every dead rabbit he found. That made a mess of it! Jet thought she could teach him to bring the dead animal to her.

Again they had a good laugh about that under the parasol. Jet told how that was Jasper’s party trick.

There were far too many dogs at the training club. Jasper lost his concentration and really didn’t know why he was there. There were so many nice girls in front and behind him. He had already been walking in figures of eight and walking to heel but saw the bog behind him and walked backwards towards it. The trainer was dead annoyed about that. He shouted at Jet to give the dog’s lead a jerk so he would look forward. “Well”, Jet said to the man, “ that is just not going to happen. So long as there is a female behind him. He will wait until they pass by him.” The man became impatient and snatched the lead out of Jet’s hands and gave it a huge jerk.  She could hear the man’s back crack but Jasper, who weighed 52 kilos, felt nothing. But he was going to make it. He had to swim across a dyke and look for a dummy and swim back with it. Jet and Jasper had practiced that so often. “Now you will have something to show the man”, Jet told Jasper. Off he went. He crossed the water like a rocket and in an instant he had the dummy. He came back. He was almost there. “Come Jasper, retrieve!” Suddenly Jasper looked at the reception committee and saw all the dogs waiting for him. No, never, he must have thought and he turned , swam back across the dyke and disappeared into the woods with the dummy. This was the end result of 5 evenings of gundog training. Jet didn’t want to annoy the trainer so the two left with their heads held high.

Jet related the story with laughter and tears and everyone was doubled up. “But Jasper knew how to do everything. We played those games every day but never with the other dogs there! And never with such a beautiful dummy. However, we decided that another puppy will come to live with us. Bram is his name. Brammetje to his friends.” There was applause from under the parasol?

“Well done Jet”, said the Hoenderdossens who wanted to have a rummage through the books. Wim was not the only one who could not wait to meet Bram. Marleen was in raptures about the news and Anna and her mother, who already knew, could not wait. They even opened a bottle of wine and they passed a warm and cozy Friday.

Now everything felt a lot better in the shop. Grisou noticed the difference too and nodded to everyone.  The books smelled nice as usual. Jasper would always have a big place in jet’s heart but the young, cheerful dog would bring new life into her life. Now she decided that she would print a beautiful photo of Jasper and get it framed. He would have a nice place above the big table.