De vrouw van de jonge hondjes vond dat Jet er een mocht kopen.Leeftijd vond ze niet belangrijk maar wel of je naar de jachttraining zou gaan, om toch actief met je hond bezig te zijn. Nou, gisteren was daar nogal wat commentaar op, maar Jet begreep het wel. Ze was met Jasper ook naar de jachttraining geweest, omdat Jasper ieder dood konijn dat hij vond opat. Dat liep de spuigaten uit. Ze dacht dat ze hem wel kon leren om het dode dier aan haar te geven.
Daar werd dan weer hartelijk om gelachen daar buiten onder de parasol. Jet vertelde dat Jasper eindelijk aan de beurt was.
Er waren veel te veel honden op die club .
Jasper raakte uit zijn concentratie en wist eigenlijk niet meer waarvoor hij daar was. Er zaten zoveel leuke teefjes voor en achter hem. Hij had al tijdens het achtjes lopen aan de voet aan een stuk door achterste voren gelopen. De trainer ergerde zich dood daaraan. Hij riep naar Jet dat ze de hond een ruk moest geven zodat hij gewoon naar voren zou kijken. " nou, ik zei nog tegen die man dat dat echt niet ging lukken. Zolang er een teefje achter hem loopt zal hij wachten totdat ze voorbij loopt. En toen werd de man ongeduldig en pakte de riem uit mijn handen en gaf een enorme ruk aan de riem. Je hoorde de rug van de man kraken, maar Japer met zijn 52 Kg had niets gevoeld. "
Maar nu zou hij het gaan maken. Hij moest over het kanaal zwemmen en daar een dummy zoeken en terug zwemmen. Dat hadden Jet en Jasper al zo vaak gedaan. Nu zou Jasper de man eens wat laten zien, verteldé Jet vol overgave. Daar ging hij.....als een speer vloog hij het water over en in een tel had hij de dummy te pakken. Daar kwam hij al terug, ja, hij was er bijna.....kom Jasper apport. Maar opeens keek Jasper naar het ontvangstcommite en zag al de honden op hem wachten. Nee dat nooit, moet hij gedacht hebben, en hij maakt een bocht , zwemt het kanaal af en verdwijnt in de bossen met dummy.
De trainer zag rood van ergernis. Jasper had ook al bij het apporteren na het schot de prachtige dummy, een houtblok vol met fazantenveren mee het bos in genomen en totaal vernietgd. Hij dacht dat het eetbaar was. Dit was na 5 avonden jachttraining de druppel. Ik wilde de trainer niet langer ergeren en we zijn met opgeheven hoofd vertrokken. " Jet vertelde het met een lach en een traan. Iedereen lag dubbel. ".
"Maar hij wist alles. We deden die spelletjes iedere dag, maar nooit met andere honden erbij. En ook nooit met zo'n mooie dummy. Maar, we hebben besloten dat er weer een pupje komen gaat. Zijn naam zal Bram zijn . Brammetje voor vrienden. " Gejuig onder de parasol. Goed zo Jet, zeiden de Hoenderdossen, die ook weer eens gezellig tussen de boeken wilde snuffelen. Wim vond het enig en kon niet wachten om Bram te ontmoeten. Marleen was ook in de wolken en Anna en haar moeder , die het al wisten , konden het ook niet afwachten. Er werd nog een fles wijn opengemaakt en zo ging die warme vrijdag gezellig om.
Nu voelde alles in de winkel weer veel beter. Grisou voelde het verschil ook en kwam veel kopjes geven. De boeken roken weer zoals vanouds.
Jasper zou altijd een grote plek in haar hart houden, maar het jonge vrolijke hondje zou weer leven brengen in haar leven. Nu ging ze een mooie foto van Jasper afdrukken en in een lijstje doen.Hij zou een mooie plaats bij de grote tafel krijgen.
In English.
“What
a beautiful day”, thought Jet. It had been really warm yesterday. 30 degrees
was like being in an oven? It had been really cozy. Outside, under the parasol,
the talk was about dogs, getting older and reading books. There was laughter,
lots of drinking water and occasionally the wiping away of a tear. Jet was
going to look at a dog and she took Anna with her. It was a fun day and she had
not been to the Kruller Muller Museum before. It was mainly Van Gogh.
The
breeder of the puppies found one that Jet could buy. Her age was not important
to the breeder. only that Jet was fit enough to do the hunting training with
the dog. Well, yesterday there was quite a lot of talk about that but Jet
understood that. She had been to hunting training with Jasper because he ate
every dead rabbit he found. That made a mess of it! Jet thought she could teach
him to bring the dead animal to her.
Again
they had a good laugh about that under the parasol. Jet told how that was
Jasper’s party trick.
There
were far too many dogs at the training club. Jasper lost his concentration and
really didn’t know why he was there. There were so many nice girls in front and
behind him. He had already been walking in figures of eight and walking to heel
but saw the bog behind him and walked backwards towards it. The trainer was
dead annoyed about that. He shouted at Jet to give the dog’s lead a jerk so he
would look forward. “Well”, Jet said to the man, “ that is just not going to
happen. So long as there is a female behind him. He will wait until they pass
by him.” The man became impatient and snatched the lead out of Jet’s hands and
gave it a huge jerk. She could hear the
man’s back crack but Jasper, who weighed 52 kilos, felt nothing. But he was
going to make it. He had to swim across a dyke and look for a dummy and swim
back with it. Jet and Jasper had practiced that so often. “Now you will have
something to show the man”, Jet told Jasper. Off he went. He crossed the water
like a rocket and in an instant he had the dummy. He came back. He was almost
there. “Come Jasper, retrieve!” Suddenly Jasper looked at the reception
committee and saw all the dogs waiting for him. No, never, he must have thought
and he turned , swam back across the dyke and disappeared into the woods with
the dummy. This was the end result of 5 evenings of gundog training. Jet didn’t
want to annoy the trainer so the two left with their heads held high.
Jet
related the story with laughter and tears and everyone was doubled up. “But
Jasper knew how to do everything. We played those games every day but never
with the other dogs there! And never with such a beautiful dummy. However, we
decided that another puppy will come to live with us. Bram is his name.
Brammetje to his friends.” There was applause from under the parasol?
“Well
done Jet”, said the Hoenderdossens who wanted to have a rummage through the
books. Wim was not the only one who could not wait to meet Bram. Marleen was in
raptures about the news and Anna and her mother, who already knew, could not
wait. They even opened a bottle of wine and they passed a warm and cozy Friday.
Now
everything felt a lot better in the shop. Grisou noticed the difference too and
nodded to everyone. The books smelled
nice as usual. Jasper would always have a big place in jet’s heart but the
young, cheerful dog would bring new life into her life. Now she decided that
she would print a beautiful photo of Jasper and get it framed. He would have a
nice place above the big table.
