zaterdag 7 maart 2015

1.Te gek voor woorden

OHet is zaterdag 7 maart 2015.




Kling klang, het belletje van de deur van het hele kleine pandje klink altijd zo vrolijk wanneer ik de deur open. Ik zal me even voorstellen. Ik ben Jet,  een vrouw van middelbare leeftijd die graag tussen de boeken zit en vooral met anderen erover wil praten. Het zijn tweede hands boeken, soms als nieuw.
Het winkeltje is niet erg groot. Wel veel boeken natuurlijk. Een tafel waar het geldkistje , kopjes en een soort gebak kastje op staat en een koffiezetapparaat. Aan de tafel staan 5 stoelen waar je een boek kunt lezen, of kunt kletsen. In een hoek staat een fauteuil waar je bij een schemerlamp een beetje achteraf kunt zitten om wat te lezen in afzondering . Er zijn ook nog een kat en hond. De kat is een karthuizer , helemaal grijs en heel lief. De hond is een bruine labrador, ook al wat grijs en ook heel lief. 
Maar waar zit de Zwarte kraai nu in het café? Nou, hij leeft niet meer maar is opgezet. Hij staat dan hier en dan weer daar. Zijn naam is Cor. Hij wordt door iedereen begroet, net als Jasper en Grisou.
Ik open tegen 9 uur mijn boekencafeetje en zet in de zomer buiten ook een tafeltje of 2 neer met enkele stoeltjes. Het is niet de bedoeling dat ik de hele tijd bedien , maar iedereen kan koffie nemen voor 50 cent en wanneer de pot leeg is zetten we nieuwe. Thee kan ook.
Er wordt vooral gepraat over boeken en over schrijvers en over het laatste nieuws.
Het lijkt me leuk om de dagelijkse gang van zaken op een blog te zetten. Vandaag begin ik er mee, want het is de 80 boekenweek en gisteren was het boekenbal met het thema "waanzinnig".
In mijn boekencafé  komen ook mensen die alleen willen lezen, of alleen willen praten of die geen van beiden doen, maar een kop koffie nemen en de kat aaien. De kat heet Grisou en die weet precies wie voor haar komt. Dan komt ze opeens achter de boeken vandaan en begroet de kattenvriend uitbundig. De hond heeft ook zijn vaste klanten , maar die hebben meestal iets lekkers mee, of heel veel aandacht voor Jasper, dat is de naam van de hond.

 Deze morgen voelt speciaal. Het zou de eerste warme dag na de winter worden. En het was wel fris, maar je voelt de lente er doorheen.
 Wat een heerlijk begin van de dag. De geur opsnuiven van de mooie boeken om je heen. Met Jasper op mijn hielen maak ik de deur van het achterkamertje open waar Grisou de nacht heeft doorgebracht.
  Die kan in en uit via een achterkamertje waar een kattenluikje in zit. Ze draait eerst rond mijn benen en kruipt dan even in de mand bij Jasper, totdat het eten in het bakje gedaan wordt. Na haar maaltijd kletsen we even en kroelen we samen een beetje.

 Rijk wordt je niet met dit zaakje, maar ik doe het voor de sociale contacten.  Dit winkeltje mag  ik gebruiken omdat het eigenlijk te klein is voor iets anders en het zou maar leeg staan, zoals de meeste zaakjes leeg beginnen te staan in dorpen en steden .

Ik heb nog maar net mijn jas over de kapstok gegooid en het koffiezetapparaat aangezet of de winkelbel gaat al te keer.
"Ha Jet, heb je al koffie"? Dat was de stem van Magda die al heel vroeg de krant rond brengt en soms even binnen komt wippen voor een bakkie.
  " Natuurlijk Magda, hij zal zo doorgelopen zijn. Staat er wat blij nieuws in de krant vandaag? Ja zeker, er staat iets in over omroepbaas Jan Slagter die een verpleeghuis gaat bouwen . Een kleinschalig huis waar meer tijd is voor de oude mens en.....gisteren was het boekenbal . Daar staat nog niets over in de krant, maar ik zag wel al iets op internet. Het thema was waanzin.
"Het Waanzinnige boekenbal" was de naam.
" Hier is je koffie, pas op Grisou, maak eens plaats . Grisou had zich meteen op de tafel genesteld toen Magda binnen gekomen was.Dat was een goed idee van haar. Ze moest hem dan knuffelen en bracht even een rustpunt in het gesprek. Magda was gek op verhalen en alles dat met boeken te maken had.

Ik maakte  het mij gemakkelijk achter de tafel om even gezellig bij te praten over het boekenbal.
"Het lijkt wel of je erbij was, "zei ik.
"Nou , ik heb alle tweets gelezen en dan is het ook net alsof je erbij bent
Het begon met Magreet Dolman die zich vrolijk had laten kleden door Viktor en Rolf. Ze zag er geweldig uit zag ik op de foto's .
Dimitri Verhulst schreef het boekenweekgeschenk. " de zomer hou je ook niet tegen".
Hij had eerst een ander boek geschreven ,maar dat bleek het niet te zijn. Toen is hij aan een heel ander boek begonnen.
Jeetje, wat een stress voor die man, " zei ik
Nee, hij was de rust zelve, zei hij
Hij heeft een duet gezongen met Willeke Alberti en speelde mondharmonica, en accordeon en zong ook nog eens geweldig . Een Multi talent.
 Drink eerst even je koffie, anders koelt hij zo af", onderbrak ik haar even.
Na de koffie ging ze weer verder met haar verhaal.

Maarten Biesheuvel was er ook .
https://www.youtube.com/watch?v=MOLZq96XUtE
 De man noemt zichzelf niet gek, maar een " waanzinnige" hij vertelde over zijn tijd in de isoleercel omdat hij dacht dat hij. Jezus was. Margreet Dolman vroeg waarom hij dat dacht. " Ik was jaloers op de aandacht die Jezus kreeg, dus wilde ik hem zijn.
Hij vertelde over 100 tabletten die hij nam door ze in de vanille vla te stoppen.Maar daar stopte de tweet. Weet nu niet wie die tabletten in de vla heeft gestop. Zal hij zelf wel gedaan hebben. De zaal luisterde ademloos, stond er geschreven.
Er was ook een professor Erik Scherder die het had over de ontremming, dat was de alcohol die je nodig had om je creativiteit naar boven te halen. Daar zal Connie Palmen en vele anderen het wel mee eens zijn. Er zijn veel schrijvers die veel drinken.

Kling Klang zei de bel. Goedemorgen,. Het was de buurvrouw Marleen die  even binnenwipte met een lekkere croissant die ze op zaterdag altijd voor haar meebracht. Jasper kroop snel uit zijn mand. Ze nam ook meestal wat lekkers voor hem mee en ook iets van kaas voor Gisou.
Kom er gezellig bij zitten Marleen,  Magda verteld net over het boekenbal . Ja? Was je erbij dan? vroeg Marleen verrast." nee, was dat maar waar. Heb alles gelezen op internet via de tweets.
"Ik ga straks om het Boekenweekgeschenk , dus geen boek hier vandaag jongens." zei Marleen."Weet je dan de titel ook van het boekje," vroeg Magda,"Jazeker, "de zomer hou je ook niet tegen" .Maar of je er vrolijk van wordt is de vraag. Ik lees liever iets luchtigers, zoals het Boekenweekgeschenk van ......hoe heet hij ook weer, die daar op een waddeneiland woont? "Jan Wolkers, riepen wij in koor. "Woonde", verbeterde Magdahaar.
"Oh ja," zei Marleen,  "Zomerhitte, dat was echt een prachtig boek."
Na een poosje verdwenen de twee gezellige mensen weer uit de winkel en kon ik weer aan mijn dagelijkse dingen toe komen.
Boeken weer een goede plek geven, even met de stofdoek erover, straks even iets lekkers halen voor in het gebakskastje. Het bleef niet lang stil. Daar hadden we Jan de psycholoog . Hij stond nog buiten in zijn plastictassen te graaien terwijl hij iets stond te bespreken met een voorbijganger. 
Kling klang, galmde de bel. Goede morgen Jet. Kom ik optijd voor de koffie? " ja hoor, maar er is nog niets lekkers bij. Geeft niet" antwoorde hij. Ik moet aan mijn gewicht denken".
In een oogopslag zag hij een van de laatste boeken die ik neergezet had. Het was de omslag die hem trok. 
Het was een fotoboek van een speciale fotografe die helaas vroeg stierf. Ze sprong uit het raam van haar hoge appartement in New York. De foto op de omslag liet  een mooie vrouw zien die op haar hurken zat voor een lege niet behangen muur. De vrouw was naakt. Jan wilde er alles over weten." De naam van de fotografe is Francesca Woodman, " vertelde ik hem. " Helaas maar 22 jaar geworden. Ze past wel heel goed in het boekenweek thema. Er zat een soort waanzin in haar. Ik zag haar op deze documentaire.
  

Ook ik was gefascineerd van haar. Zo een talentvol meisje. Maar soms is een soort waanzin nodig om een mooi en speciaal boek, schilderij of muziek te maken. Waarom zijn de meeste muzikanten aan de drugs. We spraken er een tijdje over en toen Jan de koffie op had vertrok hij weer .hij moest nog werken . Er zaten gevangenen te wachten op zijn bezoek in Antwerpen. " Bijzonder boek, ik kom het nog wel eens bekijken", en weg was hij weer met zijn tassen vol met boodschappen. 
Hij was de laatste klant vandaag. Een waanzinnige zaterdag, om bij het boekenweek thema te blijven.